පෙරහැර සංස්කෘතිය අනාදිමත් කාලයක පටන් මෙරට ජන සමාජය හා බද්ධ වූවක්. දළදා පෙරහැර සේම මෙරට වෙහෙර විහාරස්ථාන, දේවාල ආශ්‍රිතව වසර පුරාවට පෙරහැර විවිධ අවස්ථාව වල සංවිධානය වන අයුරු දකින්නට පුළුවන්. පෙරහැර තුල මෙරට ජන කලාවන්හි එළි දැක්මක් සිදු වෙනවා.
අලංකාර රංග හැඩතල, ආකර්ෂණීය ඇදුම් ආයිත්තම් නාද මාලා සෑම පෙරහැරකටම පොදු ලක්ෂණයක්. ඒත් අපි මේ සඳහන් කරන පෙරහැරේ පවතින්නේ ඊට ඉඳුරාම වෙනස් තත්වයක්.
සුප්‍රකට ඇම්බැක්කේ දෙවොලේ තමයි මේ, අප්‍රකට පෙරහැර පැවැත්වෙන පුදබිම. මෙහි දිය කපන පෙරහැරේ වැයෙන්නෙ මල බෙර නාදය. සහභාගි වන්නන් සැරසී සිටින්නේ කලු පැහැ වස්ත්‍ර වලින්.
මෙවැනි වෙනසක් ඇයි ? ඔවුන් මේ නිරූපණය කරන්නෙ මලගමක්. ඒ මේ දෙවොල සාදන්නටත් මුල් වූ, දෙවොලට අධිගෘහත යැයි සැලකෙන හෙණකඳ බිසෝ බණ්ඩාර දේවියගෙ මරණය සිහි කිරීමක් විදිහට.
හෙණකඳ බිසෝ බණ්ඩාර දේවිය පුසුල්පිටියෙදි මිය යන්නෙ, අබිරහස් අන්දමින් එතුමියගෙ දෝලාව තුලමයි. එතුමියගෙ දේහය තැන්පත් කල දෙණ මහවැලි ගඟේ ගසාගෙන විත් රැදෙන්නෙ ගම්පොළ කහටපිටිය තොටුපලේ.
මේ දේවියගෙ දෙණ වෙනුවෙන් දින පහක් රජු පෙරහැර කල බව සඳහන් වෙනවා. ඒ අවස්ථාව තමයි අදටත් පෙරහැර සිරිතක් බවට පත්ව නිරූපණය වෙන්නෙ.
මේ පිළිබඳ කියන්නට තවත් තොරතුරු බොහොමයි. නුදුරු දිනකදී එළිදකින ඓරාවණ ග්‍රන්ථයෙන් මේ පිළිබඳ බොහො දේ කියන්නට අප සූදානම්.
No comments:
Post a Comment